سلام (شماره 3)
دوم اينکه اميدوارم اين پارکي که در پست بعدي فرموديد هميشه از حضورتون بهره مند بشه و شادي مهمان تان باد... (به به چي گفتم)
سوم اينکه روج مچاله و سوختن در برابر اين همه نبودن ها و نداشتن ها، گاهي حداقل است و کاش قدر آن را بدايم .... گاهي بايد غصه بخوريم بخاطر بي غصه بودنمان (يه جوري نوشتم که فکر کنم فقط خودم بفهمم!!!!!)هر کي اينجوري پست گذاشت، خب اينجوري هم ميشه ديگه!!
پي نوشت:
با توجه به اينکه شکلک هاي اين وبلاگ زياد بوده و دير آپ مي شوند، به علامت هاي دم دستي خودمان اکتفا مي کنيم