سلام. راست گفتي و نوشتي و روايت کردي!
چند سفر به عتبات عراق رفته ام. واقعاً مردهاي آنها را که با مردهاي خودمان مقايسه مي کردم، آنها حياي بيشتري داشتند اما مردها و پسرهاي ما چشم چراني بيشتري دارند حتي برخي از پيرمردهاي ما نيز چنين اند!!
گاهي به پيرمردي بر مي خورم که نگاهش به سويي خيره است و من به نگاههاي او خيره شده ام تا بالاخره که متوجه من شد، مي فهمد که من نيز فهميده ام چکار مي کردو نگاهش را به سويي ديگر مي کند و مي گذرد. افسوس که توجيهي نداريم براي امام زمان (عج) از کارمان:
سوي رخ ديگران ديده ما شد دوان
آه از آن ديدگان، بي تو چرا ديده ايم!