سلام
هميشه وقتي تو خيابون براي قدم زدن ميرم يک فکر گوشه ذهنمه نميدونم اذيت يا شايدم راهنماي هميشه اکتيوم بوده اونم اينه که هميشه حواس مردم به همه چيز هست نميدونم شايد اين حواس بودنه خوب باشه ولي خيلي وقتا اذيتم کرده خيلي وقتا براي اونا يه کارايي رو کردم يا يه کارايي رو نکردم اين خودم بودنرو ازم ميگيره که خوشايند نيست ...
(بعد از خوندن مطلب شما ياد اين حرفا افتادم ببخشيد ... !!!)