سلام
بايد اخلاق رو دسته بندي کرد تا واضح تر بشه،
در محيط کار با کساني که حلال و حرام و حق الناس براشون مهم نيست خيلي سخته کنار بياي
در بين دوستان اونهايي که شرع براشون مهم نيست هرکاري که مايل باشن رو انجام ميدن، از روابط نا مشروع بگيريد تا مصرف مشروبات الکلي و غيره
در روابط خانوادگي هستند کساني که غيبت و محرم و نامحرم و غيره براشون مهم نيست
يک موردي هست طرف قبول داره شرع رو ولي خودش اهل اجرا نيست، خوب اونجا کار راحت تره. ولي جائي که اطرافيان اصلاً شرع رو قبول ندارن و براشون مهم نيست و يا حتي مخالف شرع هستن رعايت شرع و اخلاق شرعي ميشه نقطه ضعف. ميشي آدم بده، آدم مزاحمه.
طرف ميخواد راحت باشه و اگر سر کسي کلاه گذاشت کسي باهاش کار نداشته باشه، طرف ميخواد براحتي با دختر نامحرم بره و بياد و ... يا بشينن مشروب بخورن فيلم ببينن قمار کنن و اينجا من يک آدم بد و مزاحم حساب ميشم.
يک سري موارد ديگر هم هست مثل رعايت ادب و احترام که اون هم به سختي به چشم مياد، نه اينکه بخوام ديگران ادب من رو ببينن و تعريف کنن، نه ، فقط براي اينکه ببينن و شايد ذره اي تاثير داشته باشه. حالا يه مشکلي هم اينجا پيش مياد، شما در طول سال هيچ کار اشتباهي انجام نده، خدا نکنه 1کار نسبتاً اشتباه يا زشت انجام بدي، آبروت رو ميبرن ...
اصولاً خوب و بد چيز ثابت و مطلقي نيست، هرکس از ديد خودش يک سري معيار واسه خوبي و بدي داره.
اينهايي هم که نوشتم تماماً نتيجه تجربه شخصي بندس.