پيام
+
آيتالله روحالله قرهي:*سرّ حضور مداوم آيتالله بهجت در جلسات روضه عمومي
پيام نما جامع
92/9/3
رزگل
آيتالله العظمي بهجت در تابستان به مشهد ميرفتند، يک موقع حالشان خوب نبود، امّا جلسه روضه و ... که ميگذاشتند، آقا مينشستند و مردم و جوانان ايشان را ميديدند. چون در کبر سن بودند و حالشان خيلي مناسب نبود، يک مواقعي به حالت چرت ميرفتند.
يکي از آقايان به بنده بيان کردند: من به آقاي محفوظي گفتم: آقا را اذيّت نکنيد. اين قدر ميآيند اينجا مينشينند، خسته ميشوند. ايشان گفت: خود آقا دوست دارند.
رزگل
بنده به ايشان گفتم: ميدانيد دليلش چيست؟ امام زمان(روحي له الفداء) به آيتالله العظمي آسيّد ابوالحسن اصفهاني فرمودند: برو، دم در بنشين، «اجلس في الدهليز» که مؤمنين ببينند.
رزگل
بعد گفتم: دليلش اين است: تفسير آيتالله مولوي قندهاري از اين «اجلس في الدهليز» که حضرت حجّت(روحي له الفداء) در آن توقيع به آيتالله العظمي آسيّد ابوالحسن اصفهاني دادند، اين بود: مردم وقتي ميخواهند خدا را ببينند، چهره اولياء خدا را ببينند. لذا فقط همين است که ميخواهند بيايند، بنشينند، ببينند و لذّت ببرند و اين دلالت بر ايمان است که اين برايشان از هر جنّتي برتر است!
رزگل
واقعاً انسان اين را در جوانهاي عزيز ميديد که فقط ميخواستند بيايند و مدام سرک بکشند و ببينند. مثل الآن که يک مواقعي امامالمسلمين جلساتي مانند پنج شب روضه اباعبدالله(ع) دارند. اين جوانها به آنجا ميآيند و مدام سرک ميکشند که آقا را ببينند. لذّت اين، از لذّت دنيا و مافيها در نزد اهل معرفتش، برتر است.
رزگل
روايت هم همين را ميگويد، ميفرمايد: «وتَلَذَّذوا بِها تَلَذُّذَ مَن لَم يَزَلْ في رَوضاتِ الجِنانِ مَعَ أولِياءِ اللّهِ». لذّتي که مؤمن حقيقي از معرفت و شناخت پروردگار عالم ميبرد، مانند اين است که همواره در باغهاى بهشت با اولياء و دوستان خدا باشد.