يک روز در کلاس درس يک دانشجو پرسيد ؛

استاد چرا با اينکه مردم زمان امام حسين مي دونستن که ايشون فرزند کيه و چه مقامي داره و چه توصيه هايي دربارشون شده باز هم به جنگش رفتن و با بي رحمي شقاوت تمام شهيدشون کردن ؟

کلاس داشت تمام مي شد گفتم جلسه بعد دربارش حرف مي زنيم.

دو روز بعد

اينبار ديگه بدون هيچ مقدمه اي گفتم احاديثي هست مجموع محتواي اونها اينطوره؛

وقتي مردم شکمهايشان از حرام پر شود ديگر نه حق مي شناسند ، نه به حق امر مي کنند و نه در ره خدا حرکتي انجام مي دهند امر خدايشان را باور دارند اما عمل نمي کنند و از ياد خدا رويگردان مي شن.

در اين حاله که مصداق آيه ...وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى .... مي شن

کسي که از ياد من رويگردان شود براي او زندگي سختي را رقم مي زنم و روز قيامت او را کور محشور مي کنم

.............

اينها باعث شده که مردم ما در جامعه و زندگي رنج مي برن از چيز هايي که خودشون باعثش شدن

اون مردم ساکت نمي دونستن روزي چنين فردي هم نصيب خودشون يا نزديکانشون مي شه