یا لطیف

یواش یواش احساسم را قورت میدهم.....

ولی با تلنگری در دلم شیطنت میکند

میخواهم بالا بیارمش....

ولی......

 گریه هایم شدند عادت .....

باز هم اشکهایم مسکن اند.....

مسکن دل واحساس آشوبم.....

یک شمع نذر این دلم کنید.......

نگران نباش هذیون نوشته هایم گاه گاهی بر ورق خود نمایی میکند.....