بسم الله الرحمن الرحیم

و درود خدا بر او، فرمود: پاداش مجاهد شهید در راه خدا، بزرگتر از پاداش عفیف پاکدامنی نیست که قدرت بر گناه دارد و آلوده نمی گردد. همانا عفیف پاکدامن، فرشته ای از فرشته هاست.

 (حکمت 474)

 

............................................................

بزرگ ترین گناه

 سخت ترین گناهان، گناهی است که گناهکار آن را سبک شمارد. (حکمت 477)

...........................................................

التماس دعای زیاد

بسم الله الرحمن الرحیم

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند نور حضرت فاطمه سلام الله علیها را پیش از آفرینش زمین و آسمان‌ها آفرید. عرض شد: یا رسول‌الله! مگر حضرت فاطمه علیهاالسلام از جنس آدمیان نیست؟ فرمود: او حور است در قالب آدمیان. خداوند نور وی را در صُلب آدم به ودیعه گذاشت و از صلب من بیرون آورد، هر گاه شوق بهشت می‌کنم، فاطمه را می‌بوسم. (1)

ابن‌عباس در خبر مفصلی از پیغمبر صلی الله علیه و آله نقل کرده که در ساق عرش نوری دیدم که فروزنده بود مانند حوریان بهشتی. پرسیدم کیست؟ گفتند: این دختر،«انسیه حوراء» است و او از میوه‌های بهشتی تکوّن یافته است. حوریه‌ای است به صورت انسیه و انسیه‌ای است به معنی حوریه و چون درِ بهشت را گشودند، بوی حضرت فاطمه علیهاالسلام را استشمام کردم.

مراد از حوریه این است که مانند انسان و انسیه، به کدورات عالم طبع، آلوده نشده و چون ملکه نوری است که به همه صور می‌توان متشکل گردد.

اصل حورالعین، از طبیعت ملک و نورانیت است و حضرت فاطمه، انسیه‌ای است که به نورانیت و روحانیت فرشتگان است. چون بشریت، مستلزم کثرت کثافات عنصری مادی است؛ حضرت فاطمه انسیه حوراء از کدورت طبیعت بشری دور و منزه است و او موجودیت بین فرشتگان و بشر است.

بدین جهت حضرت زهرا سلام الله علیها را «انسیه حوراء» گفتند که روح افزا و روح بخش و روح انگیز بود و در طینت سنخیتی او، کدورات و پلیدی وجود نداشته است.

«انسیه حوراء»؛ یک فرشته‌ای به صورت ترکیب عنصری بشری است که در لطافت و ملاحت، حوراء و در صورت، بشری بود که آلوده به پلیدی‌های مادی نشده است.(2)

پی‌نوشت‌ها:

1- تفسیر الفرات، ص10.

2- کتاب فاطمة الزهرا"س" صاحب ولایت کبری، ص75.

 

هوالطیف

چیزی برای نوشتن ندارم جز این عکس ........ نیازی به نوشتن نیست

دختره لبنانیه

 میگم بیخود نیست پسرامون دوس دارند از لبنان زن بگیرند

هوالحی

من به اندازه وسعت دیدم دنیا رو میبینم نه بیشتر نه کمتر

اتفاقاتی در سر تاسر دنیا به وقوع میرسه که بیخبریم روزی 100 هزار کودک به دنیا میاد

 همون روز ممکنه دویست هزار ادم از دنیا بره الله اعلم

هر کودکی که متولد میشه با خودش نوید تازه ای داره

یعنی ای انسان زندگی کن این امتحانیست از جانب پروردگارت نگران رزقت نباش خدایی که ترا افریده

 روزیت را مشخص کرده زندگی کن انطوری که خدا میخواهد

وهر انسانی که از دنیا میره بهت میگه اهای ادم ببین

 من همه چیزایی رو که براش سالها زحمت کشیدم بدست اوردم

 دارم میزارم وبا دستای خالی میرم غرورم عزتم جاه مقامو.................بازگشت همه به سوی خداست

تا حالا شده برای چیزی سالها خودتو به اب واتیش زده باشی که اونو بدست بیاری یا مشکلی

برات پیش اومده که بخوای درمانش کنی ولی هر دفعه به دیوار خورده باشی

ولی یروزی تصمیم بگیری بچسبی به خودش خود خودش همون که ترو زیبا افرید بهت نعمت داد

 وآغوشش رو برای همیشه باز کرده که هر وقت احساس نیاز کردی خودتو بچسبونی بهش

اونموقع یه حس تازه درونت فوران میکنه احساس میکنی چیزی که سالها براش تلاش کردی اینجا باید بگیریش

 

اون لحظه احساس کنی تو مثل یه نهالی میمونی که وسط یه بیابون رها شده .....

برای رشد نهال بارون میاد خورشید میاد و.............

هزار راز نهفته تا این نهال بدون وجود هیچ بشری تبدیل میشه به یک درخت پر بار

یعنی من از این درخت کمترم

یعنی من نزد خدایم از اون نهال پسترم .......امکان نداره

من به کجا میخوام برسم هر لحظه بهش فکر کنم حس بدی میاد سراغم از اینکه

 چقدر عمرم به بطالت میگذره

 راستش یه وقتایی خیلی غبطه میخورم به کسایی که از لحظه لحظه عمرشون استفاده درست کردند

 ودرک کردند حقیقت افرینش رو

که خدای یگانه کیست چرا مارا افرید وما چه مقامی نزد او داریم

وباید چه کارهایی برایش انجام دهیم به خاطر نیازمون به او

 

نیاز نیاز نیاز نمیدونم احساس میکنم نیازی زیباست که در کنارش معرفت باشه

یا حق

 

به نام خدایی که زیبایی رو آفرید

 روزی یکی از دوستان امام صادق علیه السلام به نام مفضل می پرسد: شما قبل از خلقت آسمان و زمین کجا بودید؟

 امام می فرماید ما نوری بودیم که خدا را تسبیح و تقدیس می کردیم تا اینکه خداوند ملائکه را آفرید و

به آنها نیز فرمان تسبیح داد ولی آنها گفتند که ما نمی دانیم، آنجا بود که به دستور خدا،

 ملائکه از ما تسبیح را آموختند. باید بدانی که پیروان ما از شعاع آن نور آفریده شده‌اند

و به همین خاطر است که آنان شیعه نامیده شده‌اند ...

 

بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن   به شادی رخ گل بیخ غم ز دل برکن
رسید باد صبا غنچه در هواداری     ز خود برون شد و بر خود درید پیراهن
طریق صدق بیاموز از آب صافی دل     به راستی طلب آزادگی ز سرو چمن
ز دستبرد صبا گرد گل کلاله نگر      شکنج گیسوی سنبل ببین به روی سمن
عروس غنچه رسید از حرم به طالع سعد    به عینه دل و دین می‌برد به وجه حسن
صفیر بلبل شوریده و نفیر هزار       برای وصل گل آمد برون ز بیت حزن
حدیث صحبت خوبان و جام باده بگو       به قول حافظ و فتوی پیر صاحب فن
سلام پیشاپیش عیدتون مبارک

 

میلاد مبارک

 

کودکیمو دوس دارم

 

تویی تنها ناجی من

 

باید زندگی کرد

 

هیس دیگر نمیخواهم بشنوم